Zapewne każdy kibic piłki nożnej słyszał o „prawie Bosmana”, jednak czy tak naprawdę wiemy, skąd się wzięło, oraz kim jest tytułowy Bosman?
Definicję tego pojęcia najprościej można przedstawić jako prawo do wolnego transferu. W dzisiejszych czasach wydaje się naturalne, że zawodnik, który nie przedłużył swojego kontraktu z klubem, może związać się umową z dowolną inną drużyną. Teraz jest to oczywiste, ale nie zawsze tak było.
Mamy rok 1990. Belg Jean-Marc Bosman jest zawodnikiem pierwszoligowego Royal Futboll Club de Liege, ale kończy mu się kontrakt. Klub obcina mu zarobki i przesuwa do składu rezerw. Bosman postanawia przejść do innego zespołu. Wówczas, aby tego dokonać, klub biorący do siebie zawodnika musiał (nawet po wygaśnięciu kontraktu!) zapłacić pewną sumę odstępnego. Belg znalazł sobie nową drużynę, jednak na przeszkodzie stanęła kwota odstępnego i transakcja nie doszła do skutku. Bosman uznał to za naruszenie praw pracowniczych jako obywatela Unii Europejskiej i zaskarżył klub, belgijską federację oraz UEFA do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
Po żmudnym pięcioletnim procesie w grudniu 1995 roku Trybunał przychylił się do wniosku piłkarza. Zgodnie bowiem z zasadą wolnego przepływu osób, każdy obywatel Unii Europejskiej ma prawo żyć i pracować w innym państwie członkowskim (oczywiście z pewnymi zastrzeżeniami). Przepisy piłkarskie umożliwiają w praktyce zmianę klubu, a więc i pracodawcy.
Dziś, dzięki niezłomności Belga, kluby mogą za darmo pozyskiwać piłkarzy, a zawodnicy mają wolną rękę w poszukiwaniu nowego pracodawcy.
Fot. pixabay
