Wracamy do turnieju FA Cup 2021 – swoimi spostrzeżeniami tuż po jego zakończeniu podzielił się jego organizator, a zarazem II trener kadry Polski Football Academy rocznika 2011, Mateusz Książek (na zdjęciu po prawej stronie).
???? FCapp: Ponad tydzień minął od poluzowania dotychczasowych obostrzeń. Czy zorganizowanie turnieju było dzięki temu łatwiejsze? Czy drużyny chętniej zgłaszały swój udział?
????️ Mateusz Książek: Pandemia, która trwa już od ponad roku, postawiła piłkarski świat w trudnej i totalnie innej sytuacji niż do tej pory. Przez długi okres kluby, czy trenerzy wzbraniali się przed wyjazdami na turnieje i w tym zakresie nastąpiło lekkie zahamowanie. Natomiast po ostatniej przerwie pandemicznej można było zauważyć u szkoleniowców dużą chęć grania. Znalezienie drużyn nie było proste z uwagi na nagromadzenie meczów ligowych, czy innych rozgrywek. Jednakże ostatecznie udało się znaleźć 8 zespołów na bardzo dobrym poziomie.
???? FCapp: W jaki sposób całe wydarzenie zostało zorganizowane?
????️ Mateusz Książek: Organizacja turnieju to przedsięwzięcie, które wymaga bardzo wiele pracy. Na początku utworzyłem wydarzenie w aplikacji FCapp oraz wykonywałem telefony do drużyn z rocznika 2012 z województwa lubelskiego, mazowieckiego i podkarpackiego. Po znalezieniu zespołów przyszła pora na przygotowanie wszystkich pozostałych kwestii jak: nagrody, catering, zabezpieczenie medyczne, organizacja boisk i dokumentów.
???? FCapp: W jakiej formie przebiegała rywalizacja?
????️ Mateusz Książek: Rywalizowaliśmy w systemie każdy z każdym na dwóch boiskach. Mecze trwały po 20 minut, w związku z czym wszystkie drużyny spędziły na boisku aż 140 minut, co pozwoliło na przeżycie wielu piłkarskich doświadczeń.
???? FCapp: Dodatkowo graliście na duże bramki. Czy jedynym zamierzeniem było uatrakcyjnienie zawodów?
????️ Mateusz Książek: Rocznik 2012, czyli Żak starszy, występuje w lidze unifikacyjnie w systemie 4+1 i gra na małe bramki o wymiarach 3×1,55 m. Już od września rocznik ten będzie rywalizował w systemie 6+1 z bramkami o wymiarach 5×2 m. Obserwując turnieje ligowe tej kategorii, zauważyłem, że w meczach pada niewielka liczba bramek, a zawodnikom trudno realizować zadania na tak małym boisku. Dlatego też podjąłem decyzję o organizacji turnieju w nowym systemie, w którym za chwilę przyjdzie temu rocznikowi rywalizować w lidze. Myślę, że to była bardzo dobra decyzja. Poziom drużyn był wysoki, padało wiele bramek, co uatrakcyjniło rywalizację sportową.
???? FCapp: Z racji, że sam jesteś trenerem, powiedz, jak wygląda podejście do meczu w niższych rocznikach? Czy na każde spotkanie przygotowuje się różne elementy gry lub obiera jeden większy cel do zrealizowania? A może strategia wygląda jeszcze inaczej?
????️ Mateusz Książek: W najmłodszych kategoriach wiekowych ciężko mówić o specyficznym podejściu na dane spotkanie. Mecz dla dzieci w tych rocznikach powinien być nagrodą za pracę na treningach i takim mini sprawdzianem. Dla trenera zaś wyznacznikiem tego, czy to, co robimy podczas całego tygodnia, jest implementowane na boisku przez naszych zawodników. A to u tak małych dzieci jest bardzo trudne. Duże emocje, stres często paraliżują młodych graczy, dlatego też jednym z celów do zrealizowania jest stworzenie takiego środowiska, aby zawodnik na boisku grał z pasją, zaangażowaniem i pokazał pełnię swoich umiejętności.
???? FCapp: Rywalizacja w sporcie jest rzeczą naturalną, natomiast na tym poziomie również chodzi o pozytywne emocje i dobrą zabawę. Udało się połączyć te elementy?
????️ Mateusz Książek: W mojej opinii turniej przebiegał w świetnej atmosferze. Zawodnicy walczyli, nie odpuszczali, ale szanowali siebie nawzajem, grając w duchu fair play. Tak jak wspomnieliśmy na podsumowaniu, najważniejsze dla tych dzieci to możliwość grania i funkcjonowania z innymi kolegami na boisku. W swoim piłkarskim życiu przegrają i wygrają bardzo dużo meczów, nieraz przeżyją skrajne emocje. To normalne w sporcie. Dla nas trenerów priorytetem powinno być zaszczepienie w dzieciach miłości do uprawiania piłki nożnej niezależnie od osiąganych wyników.
